تقویم روزهام به هـم خـورده و گـم است

بی تو چـه فرق می کند امروز چندم است ؟

حالا به حرف های دلــم گوش مـی دهــد

سـایـه ، کـه سال هاست بدون تکلم است

دیگر دلـم پس از تو به دریـــا نمی زنـد

اینجا کـه چشم های همه بی تلاطم است

(( مجنون شده است )) ، (( خل شده )) ،

(( اصـــــــلا روانــی اســـــت )) !

این ها تمام پچ پچ و نجوای مـردم اسـت

دیگر میان کوچه به سمتت نـمی دوم

شاید قبول کرده ام اینها تـوهم اسـت ....

دیشب نمازم قضا شد ، شوق دعایی نمانده ست

گویی که کافر شدم باز ، شوق دعایی نمانده ست

بغضی گلوی شبم را ، هی می فشارد دوباره

اینجا تنفس چه سخت است ، دیگر هوایی نمانده ست

ای واژه هایم که لالید ، اینکه خجالت ندارد

حالا شبیه شمایم ، وقتی صدایی نمانده ست

شکل گناه خودم را ، من می شناسم ، بدانید !

سرشار از اعتراضم ، جای ریایی نمانده ست

آبی به رویم بپاشید ، شاید خودم را بیابم

گشتم تمام خودم را ، دیگر که جایی نمانده ست

هر چند حرفم زیاد است ، ماندم چگونه بگویم

فریاد دلتنگیم را ، وقتی که نایی نمانده ست ....